mərc

is. Bir şey üstündə mübahisə edən iki nəfər arasında bağlanan və uduzan tərəfin yerinə yetirməli olduğu bir şeyi nəzərdə tutan şərt. <Dəli Həsən:> Axırda ki, heç olmasa, bircə dəfə mərci biz apardıq. «Koroğlu». Mərc etmək (bağlamaq, tutmaq) – bir şərt bağlamaq. Çox vaxt nökərlər . . mərc edər və pəncərəni nişan alardılar. Ç.. . . Əl-ələ verib mərc tutanların qolu boşalmışdı. B. Bayramov.